Inmiddels dus weer enkele dagen per week op therapeutische basis aan het werk; dat bevalt redelijk, maar ik merk dat de conditie (uithoudingsvermogen en belastbaarheid) nog niet op het oude level zit.
Ook ben ik inmiddels een paar keer bij een psycholoog geweest die me helpt om met deze periode om te gaan en mij goede adviezen geeft.
De haargroei is inmiddels ook weer aardig op gang gekomen; mijn baardje scheer ik regelmatig en begint al weer een beetje "body" te krijgen De haren op mijn hoofd heb ik ook al weer een keer geschoren; Het was een beetje dons-achtig en allemaal wat blonder (of grijzer) van kleur dan voorheen. Misschien dat het na de scheerbeurt weer wat steviger wordt en sneller gaat groeien.Vrijdag a.s. heb ik een afspraak bij Dr. Schimmel, de radiotherapeut van het ARTI. Die zal gaan kijken hoe goed de bestraalde plek er inmiddels weer uit ziet en zal willen weten hoe het verder gegaan is.
Het wachten op de PET-SCAN (half oktober) is wel erg vervelend. Ik voel me uitstekend, maar dat voelde ik me voordat alles begon ook, dus dat zegt niet alles. Dus de uitslag van de PET-SCAN is voor mij echt bepalend, want dan pas zal blijken of alle medicatie het beoogde effect heeft gehad. . . . . Nog even spannend dus !!!!
Ziekenhuis Rijnstate had vorige week nog geen planning voor Oktober, maar ze bellen me zodra ze gaan plannen.
Verder gaat alles z'n gangetje; Edith is even een weekje met haar zus naar de Spaanse zon om even alles van de afgelopen periode van haar af te zetten.
Dus ik zorg deze week lekker voor de meiden, en dat gaat prima!
Eén ding is me in ieder geval al duidelijk geworden: "Het leven zal nooit meer hetzelfde worden als voorheen !"
Tot zover,
Theo
2 opmerkingen:
Hoi Theo,
Je schept toch verwachtingen met het hebben van een website, vooral als hij in de bladwijzers staat want dan kijk je regelmatig of er nieuws is. Inderdaad spannend wat het effect is van alle behandelingen en hoe snel je weer het gewone leventje op pikt en deze behandeltijd kunt vergeten, veel plezier met de meiden en hopelijk spreken we elkaar binnenkort weer eens. Job heeft afgelopen week zijn sleutelbeen gebroken door een ongelukkige valpartij bij het voetbal en fleur pakte de strijkbout nog even vast zodat die een brandwond heeft over haar gehele hand... Ik ga 1 oktober beginnen met een nieuwe uitdaging maar daar spreken we elkaar binnenkort wel over, groet Mart
Wij wachten, net als jij, vol spanning de uitslag van vrijdag a.s. af. Waarschijnlijk heb je het druk genoeg met het runnen van het huishouden in je eentje, dat de tijd wat sneller gaat, want het kan je nu natuurlijk niet snel genoeg gaan. We houden je weblog in de gaten of bellen/sms'en. Toy toy toy.
Groetjes, Marian
Een reactie posten