30 jun 2007

CK 1/3 (29 juni)

De eerste chemo zit erop.. een hele lange dag.
s'ochtends om 10:15 waren we op de afdeling waar we hartelijk werden ontvangen op een kamer waar verschillende andre patienten op het "aanprikken" lagen te wachten.
Twee uiterst aardige verpleegkundigen zorgden dat alles werd verzorgd.

Dokter Vlot was er ook nog en vertelde me dat ik eigenlijk dezelfde avond al wel naar huis toe kon. :-)
Nadat ik was aangeprikt werd er gestart met de MabThera (zie eerdere berichten),,,,,
En slechts een paar minuten na de aftrap werd ik lelijk onderuit gehaald.... ik voelde me niet lekker worden en draaierig.... Edith waarschuwde de verpleging... maar het was al te laat. Ik was even helemaal van de wereld. Volgens de dokter een combinatie van spanning en bijwerking. (ik kreeg een vrije trap)
De dossering stond nog maar erg laag, (op stand 13ml/u, het ongeluksgetal) maar het spel werd daarna voorzichtig hervat en het bleef goed gaan de rest van de dag en langzaam opgevoerd tot 100ml/u.
Om 16:00 s'middags zat de MabThera erin en kon worden vervolgd met de andere 3 zakken.

Tussendoor was Edith even weggegaan om de kids naar het sportkamp te brengen, en later op de dag kam Rob nog even langs. Omdat de dagverpleging om 16:30 stopt werd ik even naar een andere afdeling gebracht voor de rest van de kuur. Daar lag ik naast een aardige jonge dame van een jaar of 80+, die tussendoor nog een paar keer op de po-stoel moest (met de nodige herrie) Rob, zat te schudden van het lachen, en ik had de mp3-speler maar even opgezet om me af te leiden van het luidruchtige gebeuren. (Ook kwam de au-de toillet even goed van pas)
Al met al ook nog humor dus.

Om 20:00 was Edith er en mocht ik naar huis, Intussen wel een zwaar gevoel gekregen en de autorit naar huis voelde ik me erg misselijk. Eenmaal thuis in een rechte streep naar boven, naar bed. Een misselijk en draaierig gevoel. Nog medicijnen genomen tegen de misselijkheid, maar uiteindelijk moest er toch iets uit.
Daarna lekker geslapen vanacht

Vanochtend voelde ik me nog een beetje grieperig: algehele mallaise, misselijk maar geen koorts; temperatuur was 37,5.
De rest van de dag op bed gelegen lekker lui, en nu lekker fris gebadderd. (mijn lichaam rook naar een chemisch luchtje)
Tussendoor wel wat gegeten (beschuitjes en een paar boterhammen en wat fruit, maar vooral voorzichtig)

Vanavond komt er nog een verpleegkunddige van 2care voor een neulasta injectie (om de witte bloedlichaampjes een beetje op te peppen)

Al met al een bijzonder ervaring; en wat mogen we ons toch gelukkig prijzen met zo'n goed zorgstelsel. Ook de oncologisch verpleegkundigen verdienen sowieso een groot compliment voor de warme, menselijke wijze waarop ze hun werk doen.

Tot zover,
(nu maar afwachten hoe de komende dagen verlopen,,,,, het is en blijft troep !!!)

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo Theo,

Hoe is het nou met je?We hopen dat je je al wat beter voelt. We blijven je nauwlettend volgen via je weblog. Probeer goed uit te rusten en laat je maar lekker verwennen door de dames.

Wij hebben er alle vertrouwen in dat je deze wedstrijd gaat winnen!

Liefs

Rico en Janneke

Anoniem zei

Beste Theo,

Je start de "strokeplay" goed en ik weet zeker dat je zo gaat winnen!
Ik wens je sterkte en een goede zondag toe. Je weet ons te vinden als er wat is!

Groeten Dirk den Otter.

Anoniem zei

De kop is eraf. Is toch iets waar je tegenaan loopt te hikken.
Gelukkig maar dat de verpleging ontzettend aardig is. Zou je in zo'n geval toch ook niet aan moeten denken als het anders zou zijn.
Mooi dat er op zware momenten toch ook altijd nog ruimte is voor humor. Dat oude vrouwtje was zich wellicht totaal niet bewust van de herrie die zij produceerde.
Hopelijk ging het na het bad alleen maar beter met je en had je geen last meer van misselijkheid.
Nou 1/3 van de wedstrijd heb je inmiddels gespeeld en jij staat dik v�r!

Groetjes aan Edith en de meisjes,

Groetjes,
Marian

ook vast en zeker namens Gerard, maar hij ligt momenteel buiten even bij Janske. Zij slaapt samen met Sam vanacht in een tentje. Gido en Nienke waren de nacht ervoor samen geweest. Die waren nu allebei zo moe, dat ze het niet meer konden opbrengen om samen met Janske te gaan. Ben benieuwd of ze het redt de hele nacht alleen met Sam.